شمال نیوز: در هياهيو شهرمان ،درآنجايي كه فاصله فقر وغنا بيدادميكنو كسي نميتواند انار كيلويي 8 هزار تومان وآجيل كيلوي 50 هزارتومان بخرد ورنگ هندوانه رانبيند وسر هر چهاراه بچه هايي راببينيم كه ميگويد تر بخدا بياييد گل هديه ببريد تا من بتوانم امشب نان خالي هم كه شده بخورم فقر را ميتوان ديد وآن را لمس كرد.
صداي پاي فقر بلند وبلند تر شده است وديوارعاطف ها كوتاه وكوتاه تر.
شونيشت هايمان پاي جعبه جادويي خلاصه شده است وصلحه رحم ازيادمان رفته است.
مسيرها عوض شده وسر از بيراهه در آورديم . راه راگم كرده ايم وپشت سر خويش را فراموش كرده ايم و آينده را به تقديرسپرده ايم.
يادمان رفته كه خانه همسايه نان آورش بيكار وخانه نشين شده است.
اوقرباني است او قرباني كساني است كه خود نفهميده است برسر همسايه ،مردم كوچه،مردم شهر و كشورچه آورده است؟
سرزمين يلان وطوران ما چرا اينچنين؟
خيلي ها خواستند بين ما نفاق بياندازند ومن وتو از منيت خارج شديم وبا ما شدن سرزمين خود را آبادكرديم.
بايد غبارها را از دل پاك كرد واز پشت بخار پنجره خانه همسايه را ديد كه اوزماني با من وتو ما شده بود وامروز نزد تو وخانواده خويش شرمنده